Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Κοινές κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις από τους βουλευτές της ΔΗ.ΣΥ Λ. Αυγενάκη και Χ. Μαρκογιαννάκη


«Ποδαρικό» με ούτε μία ούτε δύο αλλά.....είκοσι κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, έκαναν το 2011 οι Βουλευτές που προσχώρησαν στη Δημοκρατική Συμμαχία, κκ Λευτέρης Αυγενάκης και Χρήστος Μαρκογιαννάκης, αμέσως μετά το άνοιγμα της Βουλής, με τις οποίες έθιξαν σημαντικά θέματα που αφορούν και τους τέσσερις νομούς της Κρήτης.
Ειδικότερα, μία μέρα μετά και την επίσημη προσχώρηση του Λευτέρη Αυγενάκη στη Δημοκρατική Συμμαχία οι Βουλευτές κατέθεσαν στους αρμόδιους Υπουργούς συγκεκριμένες παρεμβάσεις και προτάσεις επίλυσης για τα παρακάτω θέματα:

Πρόγευμα την Παρασκευή, με ...μενού το Αιγαίο, τις ευρωτουρκικές σχέσεις και τη λαθρομετανάστευση


Πρόγευμα εργασίας με μενού το Αιγαίο, τις διερευνητικές επαφές, τις ευρωτουρκικές σχέσεις αλλά και τη λαθρομετανάστευση (έπειτα και από την ανακοίνωση της πρόθεσης της ελληνικής κυβέρνησης να κατασκευάσει φράχτη στον Εβρο για τον περιορισμό της εισόδου παρανόμων μεταναστών) θα έχουν το πρωϊ της Παρασκευής στο Ερζερούμ ο κ. Γ. Παπανδρέου και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο έλληνας Πρωθυπουργός (που φθάνει αύριο το βράδυ στο Ερζερούμ) θα μιλήσει, προσκεκλημένος του τούρκου ομολόγου του, στη Σύνοδο των Πρέσβεων, ενώπιον δηλαδή της αφρόκρεμας του τουρκικού διπλωματικού σώματος. Παρά τους πηχυαίους τίτλους τουρκικών εφημερίδων και την προαναγγελία της ανακοίνωσης κάποιας συμφωνίας για το Αιγαίο, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ευσταθεί.
Διπλωματικές και κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι το τελευταίο διάστημα οι συζητήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (και κατ' επέκταση για το εύρος των χωρικών υδάτων) έχουν «φρενάρει» όχι μόνο των διαφωνιών που παραμένουν αλλά και λόγω της εσωτερικής πολιτικής συγκυρίας σε Ελλάδα και Τουρκία. Η οικονομική κρίση στη χώρα μας αλλά και οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία τον προσεχή Ιούνιο στρέφουν το ενδιαφέρον των δύο κυβερνήσεων στο εσωτερικό.

Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη κ. Πάγκαλε


Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη κ. Πάγκαλε. Εμείς οι «κοπρίτες» φταίμε για όλα. Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη που σας διαφθείραμε. Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη που σας υποβάλαμε στην βάσανο να ζείτε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Που οι απόγονοι μας ήταν αγράμματοι και αδαείς  χωριάτες που τόλμησαν να κάνουν επανάσταση το '21.
Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη από τον κ. Πάγκαλο που διαδηλώνουμε. Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη από τον κ. Πάγκαλο που τον υποβάλαμε στο βασανιστήριο να κάνει προεκλογικές εκστρατείες στο Μενίδι, στη Χασιά, στα Κιούρκα...
Ζητάμε συγγνώμη που δεν αναγνωρίσαμε την Μαρία Αντουανέτα στο πρόσωπο του...

Η κάρτα του πολίτη πρόλαβε την φοροκάρτα...


Το πλαίσιο που θα λειτουργήσει η Κάρτα του Πολίτη αλλά και την απλούστευση των διαδικασιών των συναλλαγών φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων με το δημόσιο παρουσίασε ο υπουργός Εσωτερικών κ. Γιάννης Ραγκούσης. 
Η εφαρμογή του νέου πλαισίου έχει ως στόχο την πάταξη τόσο της γραφειοκρατίας, όσο και της διαφθοράς με μία σειρά από αλλαγές που για πρώτη φορά θα εφαρμοστούν στη χώρα μας. 
Τα βασικά σημεία είναι:
  • Καθίσταται για πρώτη φορά υποχρεωτική η ηλεκτρονική υπογραφή των εγγράφων
  • Καθιερώνεται η δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας/ ηλεκτρονικών συναλλαγών και οι ηλεκτρονικές οικονομικές συναλλαγές/πληρωμές με φορείς του δημοσίου
  • Οι πολίτες δεν επιβαρύνονται με την αναζήτηση εγγράφων από άλλες υπηρεσίες του δημοσίου. Οι υπηρεσίες αναζητούν αυτεπαγγέλτως τα απαραίτητα δικαιολογητικά που τηρούνται σε ηλεκτρονική μορφή.
  • Ο πολίτης απαλλάσσεται από την κλασική χρονοβόρα διαδικασία επικύρωσης καθώς ρυθμίζεται η αποδεικτική ισχύς/αποδοχή των ηλεκτρονικών αντιγράφων.     
      

Οι "ΑΥΓΕΝΑΚΗΔΕΣ" είναι η ανθρώπινη πρώτη ύλη για να ξαναχτίσουμε το πολιτικό μας σύστημα



Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή τη δήλωση του βουλευτή Ηρακλείου Κρήτης Λευτέρη Αυγενάκη, με την οποία δημοσιοποίησε την απόφασή του να ενταχθεί στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Επιθυμώ με αφορμή αυτή την κορυφαία πολιτική επιλογή του Κοινοβουλευτικού άνδρα, να κάνω δύο (2) επισημάνσεις.
Εγκαλούμε πολλές φορές, τον τελευταίο καιρό πιο έντονα (σχεδόν καθολικά) τα πολιτικά πρόσωπα, ότι, στο βωμό της ατομικής τους πολιτικής επιβίωσης, επιλέγουν είτε τη σιωπή είτε την τυφλή "καλογερίστικη" υπακοή στον εκάστοτε αρχηγό του κόμματος που ανήκουν ή στον εκάστοτε πρωθυπουργό, αν είναι μέλη μιας κυβέρνησης. 
Είναι αλήθεια, ότι το σχεδόν δικομματικό (και λόγω κουλτούρας του εκλογικού σώματος και κυρίως λόγω εκλογικού συστήματος) πολιτικό σύστημα δεν ...ευνοεί τις ανεξάρτητες φωνές. 
Σε συνδυασμό δε με την ανύπαρκτη ουσιαστικά δημοκρατία στην εσωτερική λειτουργία των μέχρι σήμερα ελληνικών κομμάτων, η "Σιωπή των Αμνών" κυριάρχησε ως συνετή συμπεριφορά όσων ήθελαν καταρχήν να επιβιώσουν και στη συνέχεια να ανέβουν στην κομματική επετηρίδα.

Κοτετσόσυρμα…

Φράχτη, λοιπόν, αποφάσισε να ορθώσει στον Eβρο ο επί της προστασίας του πολίτη υπουργός. Φράχτη, για να ανακόψει τις ορδές των εξαθλιωμένων προσφύγων που ψάχνουν μάταια ένα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα, την ίδια ώρα που χιλιάδες νέοι συμπατριώτες μας, με πτυχία ένα σωρό, αναγκάζονται να ξενιτευτούν και να αναζητήσουν το δικό τους αύριο σε κάποια ευρωπαϊκή ή υπερατλαντική χώρα, γιατί στο άμοιρο Ελλαδιστάν δεν υπάρχει ούτε το… σήμερα. Φαίνεται, δεν έχει ενημερωθεί ο αξιότιμος υπουργός ότι το μεταναστευτικό δεn λύνεται με… κοτετσόσυρμα και πασσάλους ούτε με περισπούδαστες δηλώσεις στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Και αν η κοινωνία μας δεν αντέχει άλλους μετανάστες, τι άλλο προτείνει η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου; Μήπως τις «επαναπροωθήσεις» που είδαμε κάποια στιγμή τη δεκαετία του ‘90, οι οποίες στην ουσία ήταν… δωρεάν μετακινήσεις, πληρωμένες όμως με τα λεφτά μας, από τις οποίες εικάζω ότι πλούτισε το κύκλωμα που πήρε τις δουλειές;

Πρωθυπουργός εις το... εξωτερικόν

Τελικά δεν ξέρεις τι είναι καλύτερο. Να είναι εντός της χώρας ο πρωθυπουργός ,να κάνει υπουργικά συμβούλια , κυβερνητικές επιτροπές και να παίρνει τα μέτρα (μας) για τη «σωτηρία του τόπου»; Ή να απουσιάζει στο εξωτερικό;
Εκεί που λες ότι είναι μάλλον καλύτερα να λείπει, ακούς ότι ξεκίνησε το ταξίδι του στο Παρίσι νωρίτερα (Δευτέρα) απ ότι είχε προγραμματιστεί και «κάτω από συνθήκες άκρας μυστικότητας». Αρχίζεις λοιπόν να ανησυχείς όταν μαζί με την «άκρα μυστικότητα» της αναχώρησης, ακούς και κάποιες πληροφορίες περί των επαφών που θα πραγματοποιήσει.
Σύμφωνα με αυτές τις πληροφορίες, ο πρωθυπουργός κατά την παραμονή του στο Παρίσι βρήκε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον Γάλλο οικονομολόγο και σύμβουλό του, Ζακ Αταλί. Ακούγεται επίσης ότι ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί και με κάποια από τα υπόλοιπα μέλη της γαλλικής συμβουλευτικής του ομάδας, η οποία απαρτίζεται από τραπεζίετες και οικονομολόγους στελέχη του ομίλου Lazard. Ο εν λόγω οίκος, θα πρέπει να σημειώσουμε, μεταξύ άλλων, ασχολείται και με αναδιαρθρώσεις χρεών... Κατά συνέπεια, μόνο κακά μαντάτα μπορεί να περιμένει κανείς από τέτοιου είδους συναντήσεις και επαφές, τα οποία προβάλλουν ακόμη χειρότερα, αν ληφθεί υπόψη το γαλλικό ενδιαφέρον για κομμάτια της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, τα οποία πρόκειται να ξεπουληθούν ή να εγγραφούν ως υποθήκες κατά τη διαδικασία της «αναδιάρθρωσης» του χρέους, ή της «ελεγχόμενης» χρεοκοπίας, αν προτιμάτε...

Δούλεψε να φας και κλέψε να ‘χεις


Πολυεθνικοί όμιλοι δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα σχεδόν σε κάθε τομέα της οικονομίας είτε απευθείας μέσω θυγατρικών τους, είτε μέσω εμπορικών αντιπροσώπων.  Η ελληνική αγορά είναι σε απόλυτο μέγεθος η 24η οικονομία στον κόσμο.  Συνεισφέρει μεσοσταθμικά το διόλου ευκαταφρόνητο 1,5% - 3% του παγκόσμιου τζίρου των πολυεθνικών ομίλων, ενώ για λόγους που θα δούμε πιο κάτω, προσφέρει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του κέρδους τους.
Η αβεβαιότητα της δραχμής με την απρόβλεπτη διολίσθηση της ισοτιμίας της σε σχέση με τα «σκληρά» νομίσματα και οι περιορισμοί στην κινητικότητα των κεφαλαίων στο παρελθόν, παρότρυνε τους πολυεθνικούς ομίλους σε τιμολογιακή πολιτική όχι μακριά από αυτήν που ακολουθούν σε πολλές Αφρικανικές χώρες.  Με τιμές που εμπεριέχουν κινδύνους υποτιμήσεων από τη στιγμή τιμολόγησης έως την είσπραξη, κινδύνους από ασταθή φορολογική νομοθεσία, καθώς και εξόδων «marketing» όπως κατ’ ευφημισμό αποκαλούν τις δωροδοκίες κρατικών αξιωματούχων.
Τα όποια κέρδη καταφέρνουν να βγάλουν οι πολυεθνικοί όμιλοι από επισφαλείς χώρες τα ενσωματώνουν στις τιμές μετάβασης των προϊόντων τους στις αγορές αυτές, τα γνωστά transfer prices.   Αυτά εμπεριέχουν και ένα γενναίο ποσοστό κέρδους. Το κέρδος όμως δεν θα φορολογηθεί στη χώρα που καταναλώνονται τα προϊόντα, αλλά στη χώρα που παράγονται ή από την οποία διακινούνται (π.χ. Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία ή Ολλανδία).
Έτσι αφαιρούνται από τη χώρα εναντίον της οποίας εξασκείται η τιμολογιακή πολιτική μεταφοράς κερδών (transfer pricing) μεγάλα φορολογικά έσοδα. Χωρίς αυτά τα φορολογικά έσοδα στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός στην αγορά αυτήν, καθώς οι εντόπιοι ανταγωνιστές υπόκεινται συχνά σε εξοντωτική φορολόγηση για αντιστάθμιση των φοροαποφυγών από πολυεθνικούς ομίλους.  Η αντισταθμιστική υπερφορολόγηση καθιστά τους εντόπιους παραγωγούς οικονομικά ευάλωτους και σε μειονεκτική θέση αναφορικά στην δυνατότητα επενδύσεων. Το transfer pricing είναι ισοδύναμο ενός αδήλωτου οικονομικού πολέμου ενάντια στις οικονομίες με σαθρούς ή ανέτοιμους ελεγκτικούς μηχανισμούς, που τους κλέβει οξυγόνο και ρευστότητα.