Μην σας τρομάζουν. Το 2011 θα είναι καλύτερο

Προσέξτε: θέλουν να μας κάνουν να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά. Να μας κάνουν ζόμπι που δεν έχουν κουράγιο να αντιδράσουν. Να μας τρομοκρατήσουν για να περάσουν σε αδρανείς, φοβισμένους πολίτες όσα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα θέλουν οι τραπεζίτες οι παγκόσμιοι τζογαδόροι τύπου Σόρος, και οι διάφοροι ΔΕΝ ΤΡΩΣ ΚΑΝ.

«Μην μασάτε» (σας το έχω ξαναπεί πριν από ένα μήνα). Γιατί εμείς έχουμε τη δύναμη και όχι αυτοί. Γιατί αυτοί είναι καταδικασμένοι να μην μας αφήσουν να χαθούμε, να καταρρεύσουμε ως χώρα. Γιατί η δική μας κατάρρευση σημαίνει το δικό τους οικονομικό «θάνατο». (Από Μέρκελ μέχρι Σαρκοζί, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Deutsche Bank, Morgan Stnaley και κάτι τέτοιους παγκόσμιους γκάνγκστερς).

Άρα; Μην φοβάστε. Ψυχραιμία, σύνεση και σωστές επιλογές αντίδρασης χρειάζεται η εποχή μας.

Και θα θυμηθείτε τέλος του 2011: Θα είμαστε καλύτερα από ότι σήμερα. Γιατί και ΕΚΕΙΝΟΙ θέλουν να είναι καλύτερα

Ο εισαγγελέας χτυπά την πόρτα του Σημίτη μετά από καταγγελία αυστριακού δικαστή για τα swaps

Στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και σε μέλη της κυβέρνησής του την περίοδο 2000-2001 «σκόνταψε» η εισαγγελική έρευνα για την υπόθεση μετατροπής μέρους του δημόσιου χρέους μετά τη συμφωνία για ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ.
Τις μεθόδους, δηλαδή, δημιουργικής λογιστικής με τη χρήση παράγωγων προϊόντων (swaps) ώστε να αποκρυβεί το μέγεθος του δημόσιου χρέους στην Ελλάδα.
Από τα στοιχεία της προκαταρκτικής έρευνας φαίνεται πως προέκυψαν ενδείξεις εμπλοκής τους, γεγονός που οδήγησε την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Ελένη Ράικου, στο να κλείσει τη σχετική δικογραφία και να τη διαβιβάσει «αμελητί» στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε «για τις δικές του ενέργειες».

Ο ελληνικός λαός κυριαρχείται από αισθήματα φόβου, ανασφάλειας, αμφισβήτησης, οργής αλλά και μεγάλης σύγχυσης για το τι πρέπει να γίνει

Η οικονομική κρίση και οι πολλές αβεβαιότητες που μεταφέρει φαίνεται να επιδρούν καθοριστικά στην ελληνική κοινωνία μεταβάλλοντας ιδέες και συμπεριφορές, καθώς οι σταθερές κάμπτονται, οι απειλές πολλαπλασιάζονται και η ζωή των ανθρώπων μεταβάλλεται.
Όπως προκύπτει από την πρωτοχρονιάτικη έρευνα της Κάπα Research για «Το Βήμα της Κυριακής», στο κλείσιμο του 2010 και στην αυγή του 2011 ο ελληνικός λαός κυριαρχείται από αισθήματα φόβου, ανασφάλειας, αμφισβήτησης, οργής αλλά και μεγάλης σύγχυσης για το τι πρέπει να γίνει.Από τα ευρήματα της έρευνας φαίνεται ως τώρα να επικρατούν τα αισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας έναντι εκείνων της οργής και της συγκρουσιακής αμφισβήτησης, τα οποία όμως δεν είναι αμελητέα.
Σχεδόν οι μισοί δηλώνουν πρόθυμοι να απεργήσουν και να διαδηλώσουν και ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτώμενων, πάνω από 30%, υπερασπίζεται τις καταλήψεις δημόσιων κτιρίων και εργοστασίων, πάνω από 20% επικροτεί το κλείσιμο των δρόμων και την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, ενώ ένα 14% αναγνωρίζει τη βία ως μέσο έκφρασης και διεκδίκησης και ένα 10% ανέχεται ακόμη και την πρόκληση ζημιών σε κτίρια και καταστήματα.

"Ξεχάστε την επιστροφή στη δραχμή" , δηλώνει ο Μαρτένς...

Σε συνέντευξή του ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος μεταξύ άλλων δήλωσε :

«Πιστεύω ότι η τρέχουσα οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη έχει, με έναν παράδοξο τρόπο, ενεργοποιήσει τα ηγετικά αντανακλαστικά πολλών επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε μια πρωτοφανή πολιτική δέσμευση και θέληση για τη θωράκιση της ευρωζώνης και για την εύρεση εργαλείων που θα προστατεύσουν το κοινό νόμισμα στο μέλλον.

Θα ήθελα να τονίσω πολύ ξεκάθαρα και χωρίς κανέναν δισταγμό ότι η ευρωζώνη και το ευρώ είναι εδώ για να μείνουν. Βρισκόμαστε πολύ μετά από το σημείο της μη επιστροφής στα εθνικά νομίσματα.

Πράγματι, αντιμετωπίζουμε προκλήσεις με την Ελλάδα και την Ιρλανδία, αλλά μαθαίνουμε από αυτές τις εμπειρίες και λαμβάνουμε τις απαραίτητες αποφάσεις. Θα εγκαθιδρύσουμε έναν μόνιμο μηχανισμό σταθεροποίησης για το ευρώ ο οποίος θα ξεκινήσει να λειτουργεί μετά τα μέσα του 2013 και θα εφαρμόσουμε αυτό που ονομάζεται “οικονομική διακυβέρνηση” που θα συμβάλλει στη σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών στην ευρωζώνη. Επίσης θα ήθελα να επισημάνω ότι η ευρωζώνη δεν έχει χάσει καθόλου την αίγλη της».

 

Το έπος της Ψωρογιώργαινας...

Οι δύο τελευταίοι, πριν από τον σημερινό, επιβήτορες της καθ’ ημάς εξουσίας, κομψευάμενοι, Κώστηδες και οι δυο τους, επιβεβαίωσαν αρκούντως τον ρόλο και την «αποστολή» των ομοίων τους. Καθισμένοι πάντα αναπαυτικά στην πλάτη της Ψωροκώσταινας.

Σοβαρός ο ένας, καθηγητής, με ύφος λογιστή και όνειρα για καριέρα στην Υψηλή Πύλη των Βρυξελλών. Με καλούς βαθμούς από την Υψηλή Πύλη της Ουάσιγκτον κι αυτήν της Άγκυρας – από τα Ίμια ώς τη Μαδρίτη ένα τσιγάρο δρόμος. Απ’ το Αιγαίο ώς την Αμμόχωστο παρομοίως.

Τη φτιασίδωσε με πολύχρωμα κουρέλια, έκρυψε τα χρέη της κάτω από ένα αμερικάνικο χαλί – της Goldman Sachs θαρρώ – και της φόρτωσε κάτι τσίγκινα επιχρυσωμένα μάρκα που τα ονόμασαν ευρώ οι λογιστάδες σαν και του λόγου του στην Υψηλή Πύλη της καρδιάς του. Την είπε και «ισχυρή» για να την παινέψει, την ώρα που την παρέδιδε στη λαιμαργία των νεόκοπων λιμοκοντόρων, των μεθυσμένων από το όνειρο ότι θα γίνουν οι γενάρχες μιας νέας υπερδύναμης.

Σήμερα η Ευρώπη – Ελληνίς και δαύτη: κόρη του Αγήνορα και της Τηλέφασσας, απαχθείσα από τον Δία μεταμορφωμένο σε ταύρο, που της φόρτωσε, κατά τη συνήθειά του, και τρία κουτσούβελα – γίνεται με τη σειρά της Ευρωκώσταινα.

Tα μεγάλα κόμματα σε σταυροδρόμι

Mπροστά στο 2011, τα δυο μεγάλα κόμματα βρίσκονται αντιμέτωπα με μεγάλες προκλήσεις. Aυτές οι προκλήσεις θα προσδιορίσουν όχι απλώς τα τρέχοντα και τα άμεσα, αλλά και την πιο μακροχρόνια προοπτική τους. Άρα οι προκλήσεις που έχουν ενώπιόν τους είναι στρατηγικές.

Tο ΠAΣOK, το οποίο καλείται ν’ αντιμετωπίσει τη σοβαρότερη οικονομική κρίση της χώρας εδώ και δεκαετίες, βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο. Aν κάνει μέχρι τέλους όσα επιβάλλονται για να σωθεί ο τόπος, θα έχει απαλλαγεί από αναχρονιστικά φορτία του παρελθόντος του.

Aπό την άλλη πλευρά, η NΔ είναι πολιτικά και στρατηγικά κατασταλαγμένη και δεν «ψάχνεται» (όπως το ΠAΣOK). Eκεί που έχει κατασταλάξει, διασφαλίζει μόνο ένα πράγμα: Tην κοινωνική και εκλογική περιθωριοποίησή της.

Ένα βήμα από τη Διαμαντοπούλου

Η κυρία Διαμαντοπούλου αποφάσισε να επανιδρύσει τα πειραματικά σχολεία, με στόχο την προώθηση της αριστείας. Δεν θα μείνουμε στο γεγονός ότι τα σχολεία αυτά υπήρχαν στο παρελθόν και διαλύθηκαν από τις «προοδευτικές ιδέες» της δεκαετίας του ΄80. Θα αρκεστούμε στη διαπίστωση ότι κάτι επιτέλους κινείται στο χώρο της Παιδείας και θα επισημάνουμε ότι μένει ακόμη να γίνουν πολλά...
Η διαρκής ισοπέδωση των πάντων στο όνομα της Δημοκρατίας και της Ισότητας προκάλεσε την απονεύρωση κάθε δημιουργικής προσπάθειας στο χώρο της εκπαίδευσης. Αντί το σύστημα να προσπαθήσει να βελτιωθεί, έχοντας ως πρότυπο κάτι καλύτερο από αυτό που χαρακτηρίζει τον μέσο όρο, διαλύσαμε τις πρωτοποριακές δομές, όπου αυτές υπήρχαν, και αρκεστήκαμε στην μετριότητα.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και τραγικό. Τα ελληνικά πανεπιστήμια που κάποτε ήταν σημείο αναφοράς στην Ευρώπη για τα άριστα αποτελέσματά τους, έφτασαν στο σημείο να μοιράζουν κουρελόχαρτα. Στην Ελλάδα των limit up και των limit down, στην Ελλάδα των κοινοτικών κονδυλίων, στην Ελλάδα των δανεικών, εθεωρείτο μέχρι πρόσφατα πολυτέλεια να επενδύσει κανείς στην Παιδεία, στο μέλλον των παιδιών μας.
Είναι πολλά και πολλές φορές ειπωμένα όλα αυτά που πρέπει να γίνουν για να αλλάξουν τα πράγματα στο χώρο της Παιδείας. Είναι βέβαιο ότι κάθε αλλαγή δημιουργεί αντιδράσεις, καθώς θίγει τα συμφέροντα οργανωμένων ομάδων που χρόνια τώρα βολεύονται από τον αργό θάνατο των ελληνικών σχολείων και πανεπιστημίων. Η κυρία Γιαννάκου θα έχει πολλά να πει επί του θέματος...

Επανεκκίνηση της κοινωνίας

Η χρονιά που φεύγει μάς αφήνει πιο αδύναμους, ζαρωμένους, τρομαγμένους. Αλλά και πιο πλούσιους. Η ανατροπή των στερεότυπων είναι κέρδος, η αφύπνιση είναι πλούτος, η ανανοηματοδότηση κέρδος κι αυτή. Εφόσον ασφαλώς μπορέσουμε να αντιληφθούμε την κρίση ως ρήγμα στο παλαιό σώμα και ως τρόπο νέας συνέχισης, εφόσον αντιληφθούμε το ρήγμα ως ευκαιρία αναγέννησης. Και εφόσον νιώσουμε βαθιά μέσα μας την ανάγκη για ανανεωμένη επαναφορά σε βασικές αξίες: αλληλεγγύη, συλλογικότητα, προάσπιση του κοινού καλού.

Μια επανεκκίνηση της κοινωνίας, λοιπόν. Που θα είναι οδυνηρή όμως: η επανεκκίνηση θα τελεσθεί επί των ερειπίων του παλαιού. Ακριβώς αυτά τα ερείπια πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα: πώς θα είναι λιγότερα, αφενός, πώς θα τα αξιοποιήσουμε, αφετέρου. Πώς θα πάρουμε στα χέρια μας προσεκτικά τα όστρακα, τα θραύσματα, για να τα συντηρήσουμε, να τα συγκολλήσουμε, να ανατάξουμε ό,τι αξίζει να σωθεί: το σχήμα των προσώπων.