Παρέμβαση Αυγενάκη σε Ρέππα για να ολοκληρωθούν επιτέλους οι εργασίες αποκατάστασης στο δρόμο Ηρακλείου - Αγ. Νικολάου στο Σεληνάρι

Τέσσερα χρόνια μετά την καταστροφή του οδοστρώματος της εθνικής οδού Ηρακλείου-Αγίου Νικολάου, στο ύψος της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στο Σεληνάρι Λασιθίου, και ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες αποκατάστασης ενώ δεν έχει παραδοθεί στο συγκεκριμένο τμήμα του δρόμου προς χρήση.

Στο πλαίσιο αυτό, ο βουλευτής Ηρακλείου της "Δημοκρατικής Συμμαχίας", Λευτέρης Αυγενάκης, προχώρησε σε συγκεκριμένη κοινοβουλευτική παρέμβαση προς τον αρμόδιο Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Δ. Ρέππα, ζητώντας του να μεριμνήσει για το ζήτημα, προκειμένου να οριστεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και να ολοκληρωθούν επιτέλους οι εργασίες αποκατάστασης.

«Τα κόμματα δεν κρίνονται από σήματα και συνθήματα»

«Τα κόμματα δεν κρίνονται ούτε από τα σήματα, ούτε από τα συνθήματα, αλλά από το ήθος του ανθρώπινου δυναμικού τους, το οποίο σήμερα δοκιμάζεται» σχολίασε ο νέος δήμαρχος Πειραιά, ερωτηθείς για το νέο έμβλημα της ΝΔ, κατά τη διάρκεια περιοδείας του, το Σάββατο, στα Καμίνια. Τόνισε μάλιστα ότι το πολιτικό σύστημα οφείλει να αποβάλλει όλους εκείνους που συντέλεσαν στη δημιουργία του ηθικού ελλείμματος.

Πάντως, επί του συγκεκριμένου, αισθητικού αποτελέσματος, επεσήμανε πως «πρόκειται για μία πολύ έξυπνη κίνηση που σέβεται την παράδοση, ενθουσιάζει τους νεότερους και καλύπτει όλους εμάς τους παλαιότερους που δημιουργήσαμε την νεολαία του κόμματος που ίδρυσε ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής»

Γ. Καρατζαφέρης: «Θα φάμε ξύλο»

«Θα φάμε ξύλο». Με αυτή τη χαρακτηριστική φράση ο Γ. Καρατζαφέρης αναφέρθηκε στο πόρισμα και την όλη διαδικασία έρευνας του σκανδάλου της Siemens. «Έντεκα μήνες πήγαν χαμένοι» επισήμανε ο Γιώργος Καρατζαφέρης μιλώντας στον real fm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου. 
«Δεν βρήκαμε τίποτα σε ουσία και βάθος. Ούτε σε ΟΣΕ, ούτε σε ΟΤΕ, ούτε στα υπουργεία Υγείας, Τουρισμού ή Άμυνας. Δεν βρήκαμε τίποτα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Καρατζαφέρης, ενώ για τα πολιτικά πρόσωπα που περιλαμβάνονται στη λίστα της Επιτροπής τόνισε: «Τα δύο κόμματα σκαλίζουν τα πολιτικά τους νεκροταφεία και ανασύρουν καμένα χαρτιά, πολιτικά νεκρούς». 
Με επιστολή του προς τον Ζοζέ Μπαρόζο ο κ. Καρατζαφέρης ζητεί τη μεσολάβηση του προέδρου της Κομισιόν στην Άνγκελα Μέρκελ για το σκάνδαλο της Siemens, ενώ το κόμμα του καταθέτει στη Βουλή δισέλιδη καταγγελία, το πνεύμα της οποίας, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, είναι «κοροϊδεύετε τον κόσμο».

"Εμφύλιος" στο εσωτερικό των δυο μεγάλων κομμάτων - Πόρισμα εν μέσω διαμάχης

Η Εξεταστική για την υπόθεση Siemens φέρνει στο προσκήνιο και τις αντιπαραθέσεις «Παπανδρεικών-Σημιτικών» στο ΠΑΣΟΚ και «Σαμαρικών-Καραμανλικών» στη Νέα Δημοκρατία.
Μέσα από τη συνέχιση των διαδικασιών, μάλιστα, αναμένεται να δοκιμαστούν περαιτέρω οι σχέσεις Παπανδρέου-Σημίτη, κυρίως όμως οι σχέσεις Σαμαρά- Καραμανλή.

Το μεσημέρι αναμένεται να κατατεθεί στον Πρόεδρο της Βουλής το τελικό κείμενο με το πόρισμα της Εξεταστικής για την υπόθεση της Siemens. 
Το πολυσέλιδο κείμενο θα ξεπερνά τις 200 σελίδες και θα περιλαμβάνει τις πέντε διαφορετικές θέσεις των κομμάτων. Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως, ειδικά σε ό,τι αφορά τα δύο μεγάλα κόμματα, είναι η περιγραφή των αδικημάτων. Αν δηλαδή θα γίνεται λόγος για ποινικές ή για πολιτικές ευθύνες και επιπλέον για ποιες ακριβώς πράξεις θα ζητείται η περαιτέρω διερεύνηση για τους πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. 
Όλο το Σαββατοκύριακο ήταν έντονη η φημολογία ότι ακόμα και στο παρά πέντε γίνονταν αλλαγές στο πόρισμα. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Εξεταστικής, Σήφη Βαλυράκη, καμία αλλαγή δεν έγινε στο πόρισμα σε σχέση με αυτά που συμφωνήθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής την Πέμπτη. «Δεν μπορεί και δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει κάτι στο πόρισμα» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Βαλυράκης. 
Μετά την κατάθεση του πορίσματος ανοίγει και ο δρόμος για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, για την οποία απαιτούνται οι υπογραφές τριάντα τουλάχιστον βουλευτών. Ανοιχτό, ωστόσο, παραμένει και το θέμα των προσώπων που, τελικά, θα παραπεμφθούν σε προανακριτική και για ποια αδικήματα, καθώς αρκετοί από τους βουλευτές τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζουν να διαφωνούν με την παραπομπή ορισμένων πρώην υπουργών. 
Έντονος πάντως είναι και ο προβληματισμός για το ζήτημα της παραγραφής καθώς όλες οι πράξεις που τελέστηκαν πριν από το 2007, σύμφωνα με το Σύνταγμα και το νόμο περί ευθύνης υπουργών, είναι ήδη παραγεγραμμένες.

Ραντεβού στις κάλπες...

Κάθε ημέρα και περισσότεροι πιστεύουν ότι η πολιτική εξουσία κοροϊδεύει την Κοινή Γνώμη! Και όταν λέμε πολιτική εξουσία, εννοούμε όσους άσκησαν ή ασκούν είτε (εκτιμάται ότι) θα ασκήσουν πολιτική εξουσία στο μέλλον. 

Ο εμπαιγμός είναι φανερός και σχεδόν επισήμως παραδεδεγμένος... Όλα τα κόμματα της Βουλής επισήμως και πολλάκις έχουν παραδεχθεί ότι ένα τεράστιο σκάνδαλο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σκιάζει τη δημόσια ζωή της χώρας. 

Το λεγόμενο Σκάνδαλο της Ζήμενς είναι ομολογημένο και έχει τη σφραγίδα της Βουλής των Ελλήνων, η οποία με μεγάλη υπερκομματική πλειοψηφία απεφάσισε να εξετάσει το πρόβλημα, να εντοπίσει ευθύνες και να ανοίξει τον δρόμο για την κάθαρση- με τιμωρία όσων κριθούν ένοχοι. 

Ως εδώ τα πράγματα μοιάζουν λογικά, έστω κι αν έχουν επισημανθεί αδέξιες κινήσεις και απαράδεκτες καθυστερήσεις. Ήδη όμως εκτυλίσσεται ενώπιόν μας μια παράσταση θεάτρου του παραλόγου. Η κολοκυθιά των τριακοσίων... 

Συμφωνούν όλοι στη Βουλή ότι υπάρχει σκάνδαλο. Αλλά διαφωνούν για τα πρόσωπα. Έτσι γίνονται... διαπραγματεύσεις, πόσοι θα κατονομασθούν ως ύποπτοι ενοχής, από τη μια ή την άλλη πλευρά. Ένα ιδιότυπο ανατολίτικο παζάρι έρχεται να συμπληρώσει την κολοκυθιά. 

Και το σκηνικό ολοκληρώνεται με την εμφάνιση του από μηχανής θεού, ο οποίος δίνει τη λύση στη σύγχρονη «τραγωδία». Ποια σημασία, λέει ο «θεός», έχουν τα ονόματα αφού το αδίκημα έχει... παραγραφεί; 

Αλλά ο Χορός δεν έχει ακόμη μιλήσει. Και στις μέρες μας οι Χορικοί έχουν ψήφο και σταυρό προτιμήσεως αν οι εκλογές γίνουν σε λογικό χρόνο. 

Αφού η παραγραφή αποτρέπει την ποινική τιμωρία των ενόχων, η των τοιούτων παθημάτων κάθαρσις μπορεί να επέλθει με την ψήφο. Συγκρατήστε ονόματα, και ραντεβού στις κάλπες.

To Μαξίμου βάζει τον Πάγκαλο σε καραντίνα

Σε… ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης, ουσιαστικά σε εμπάργκο, μπαίνει από το Μέγαρο Μαξίμου ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος με τις δηλώσεις και την πολιτική του συμπεριφορά έχει ενοχλήσει την κυβέρνηση, αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου.

Στενοί συνεργάτες του κ. Παπανδρέου είναι επιφορτισμένοι να ελέγχουν την κατάσταση, προκειμένου να μην προκληθεί καμιά καταστροφική κρίση, όπως παραλίγο να γίνει με τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του κ. Πάγκαλου εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και τις δηλώσεις του περί αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της χώρας. Εκτιμάται πλέον βασίμως ότι πολλές από τις κινήσεις και δηλώσεις, αλλά και η εν γένει παρουσία του βλάπτουν σοβαρά το κυβερνητικό έργο, ενώ η προσωπική επαφή του κ. Πάγκαλου με τον κ. Παπανδρέου τη δεδομένη φάση είναι σε μηδενικό σημείο, σχεδόν ανύπαρκτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο την περασμένη εβδομάδα υπήρξαν τρεις δημόσιες αποδοκιμασίες από την κυβέρνηση προς το πρόσωπο του κ. Πάγκαλου και οι δύο προέρχονταν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Η ομοψυχία της καχυποψίας

Οσο περνούν τα χρόνια αισθάνομαι ότι η ελληνική κοινωνία βαδίζει προς τα πίσω. Οταν ήρθα από τη Νότια Αφρική για να ζήσω στην Αθήνα, πριν από 28 χρόνια, βρήκα μια κοινωνία πολύ πιο εξωστρεφή και αισιόδοξη, πολύ πιο ανοιχτή στις προκλήσεις της εποχής απ’ ό,τι είναι σήμερα. Τότε, 22 χρόνων, τα μόνα πράγματα που γνώριζα από τη ζωή ήταν η αγάπη μου για μια Ελλάδα που είχα γνωρίσει μέσα από τις κλασικές σπουδές μου και από τους χειμώνες που περνούσα στο χωριό της μάνας μου στην Κρήτη. Γνώριζα επίσης ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω να ζω κάτω από το καθεστώς του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική: δεν μπορούσα ούτε να ρίξω το καθεστώς ούτε να δικαιολογήσω την ύπαρξή μου εκεί.

Η Ελλάδα το 1983 ήταν παράδεισος για έναν νέο: ήταν μια κοινωνία, η οποία λίγα χρόνια πριν είχε αποτινάξει το ζυγό της δικτατορίας και, με το ΠΑΣΟΚ προσφάτως εκλεγμένο, δοκίμαζε τα φτερά της – εντός συνόρων με την ανακατανομή πλούτου και προνομίων, εκτός συνόρων με μια πιο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και με έντονη εμπορική και κατασκευαστική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή.

Γνωρίζουμε σήμερα πόσο στραβά πήγαν τα πράγματα σε όλους αυτούς τους τομείς – κυρίως λόγω της τσαπατσουλιάς του ελληνικού κράτους και την απληστία πολλών παραγόντων της πολιτικής και επιχειρηματικής ζωής του τόπου. Ομως, εκείνη την εποχή αισθανόταν κανείς ότι η Ελλάδα άφηνε πίσω τους διχασμούς του παρελθόντος και, έστω μέσω υπερβολών και αστοχιών, έψαχνε τον δρόμο της στον κόσμο ως ανεξάρτητη χώρα. Ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ, με πρόεδρο τον Καραμανλή και πρωθυπουργό τον Ανδρέα, η χώρα έδινε την εντύπωση ότι συνδύαζε το παλιό και σταθερό με το νέο και ελπιδοφόρο. Ζούσαμε την αλλαγή και τη θέλαμε.