Πληθωρισμός δικαίου...

Δύο πράγματα παρήγαγε αφειδώς ο τόπος και τα αναπαρήγαγε άκριτα ο Τύπος: «Δίκαια αιτήματα» και «δίκαιη οργή». Δεν υπήρξε κινητοποίηση της μεταπολίτευσης που να μην κρίθηκε δικαιολογημένη. Δεν προηγήθηκε καν ο προβληματισμός, εκείνο το ζύγισμα μεταξύ κόστους και οφέλους για το κοινωνικό σύνολο, πριν βαφτιστεί ένα αίτημα «δίκαιο». Οσοι «σηκώνουν τα πανό και ξεκινάνε έχουν εξ ορισμού την επευφημία. Για την ακρίβεια κάθε πενήντα άτομα που μαζεύονται στην Πλατεία Συντάγματος παράγουν δίκαιο. Ο,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν ζητούν...

Επτακόσιες πορείες κι αποκλεισμοί δρόμων έγιναν την περασμένη χρονιά στην Αθήνα με μέσο όρο συμμετοχής πεντακόσια άτομα. Ομως σ' αυτόν τον πληθωρισμό δικαίου (που δεν γεμίζει, αλλά αποκλείει τους δρόμους) τα αιτήματα αν και «δίκαια» πολλές φορές είναι αντικρουόμενα. Ετσι «δίκαιο» χαρακτηρίζεται το αίτημα των κατοίκων της Κερατέας να μη φτιαχτεί Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων στην περιοχή τους· «δίκαιο» είναι το αίτημα των κατοίκων πέριξ της Φυλής που δεν αντέχουν να δέχονται όλα τα απορρίμματα της Αττικής σε έναν ΧΥΤΑ· «δικαιολογημένη» είναι και η οργή των Αθηναίων οι οποίοι συχνά πυκνά μένουν με σκουπίδια στους δρόμους, επειδή η χωματερή των Ανω Λιοσίων κλείνει λόγω υπερφόρτωσης. «Δίκαιο» είναι το αίτημα της πρόωρης σύνταξης πολλών εργαζομένων, «δίκαιο» το αίτημα εργαζομένων και εργοδοτών για μείωση των εισφορών, «δικαιολογημένη» η οργή των συνταξιούχων που παίρνουν «συντάξεις πείνας».

«Το ΔΝΤ έχει εγκρίνει την επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου» λέει ο Π. Ρουμελιώτης, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ

"Τα τρία χρόνια εφαρμογής του προγράμματος, συν δύο χρόνια αποπληρωμής του δανείου, θα γίνουν 4,5 για την περίοδο χάριτος και στη συνέχεια 5,5 για την αποπληρωμή του δανείου" επισημαίνει ο κ. Ρουμελιώτης και πρόσθεσε, σε ότι αφορά το επιτόκιο, πως αυτό θα καθορίζεται αυτόματα και θα είναι σαφώς χαμηλότερο από της Ε.Ε.

Ακόμη τόνισε πως θα "εξειδικευθούν" περισσότερο τα διαρθρωτικά μέτρα, υπογραμμίζοντας πως μέχρι το Φεβρουάριο "θα πρέπει να γίνουν πολλά".

Επίσης ο κ. Ρουμελιώτης αναφερόμενος στην εικόνα που είχε το ΔΝΤ για την Ελλάδα την περασμένη άνοιξη είπε πως "Μας έβλεπαν με μεγάλη καχυποψία διότι αποκρύψαμε ή διαστρεβλώσαμε στατιστικά στοιχεία και δεν υλοποιήσαμε τις υποχρεώσεις που είχαμε αναλάβει για εξυγίανση του δημόσιου τομέα και τη μείωση των ελλειμμάτων".

Τα μυστικά γκάλοπ Μαξίμου και ΔΝΤ

Η κυβέρνηση βιάζεται να περά­σει όλα τα κρίσιμα νομοσχέδια, αλλά και να κλείσει τις υποθέ­σεις ξεπουλήματος της δημόσιας περι­ουσίας. Προσπαθεί, ακόμη μια φορά, να... προλάβει όλες τις επιθυμίες των επιτηρητών της Ελλάδας προσβλέπο­ντας σε ένα επικοινωνιακό ξεροκόμματο που θα της δώσει παράταση ζωής.

Η κοινωνία βράζει και πολλοί εκτι­μούν πως επαπειλείται ανεξέλεγκτο ξέσπασμα ακόμη και «δι’ ασήμαντον αφορμήν», η κομματική και στελεχική βάση ψάχνει με απόγνωση επιχειρή­ματα νομιμοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής, πολλοί βουλευτές όχι μόνο πνέουν μένεα, αλλά και αποτέλεσαν, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, την αιχμή του αντιπολιτευτικού δόρα­τος, υπουργοί κατσαδιάζουν τον Παπακωνσταντίνου για έλλειψη ενημέρω­σης, εν κρυπτώ αποφάσεις και μετάθε­ση ευθυνών στις πλάτες τους.

Μετέωρη η κυβέρνηση

Προβληματισμό και ανησυχία για τις συνεχείς εκρήξεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που σε κάθε ευκαιρία «σφυροκοπούν» την κυβέρνηση και τραυματίζουν την εικόνα της, επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου. Όσο και αν οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου επιχειρούν να υποβαθμίσουν την κατάσταση με το επιχείρημα ότι «η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ είναι ζωντανή, αλλά έχει συναίσθηση της κρίσιμης για τη χώρα κατάστασης», η πραγματικότητα είναι ότι στο Μαξίμου έχει σημάνει «συναγερμός». Τόσο η απώλεια του μέχρι χθες καταγεγραμμένου ως «παπανδρεϊκού» βουλευτή κ. Βαγγέλη Παπαχρήστου, όσο και τα ξεσπάσματα των βουλευτών σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού για το 2011, εκτιμώνται από συνεργάτες του κ. Παπανδρέου ως πολύ σοβαρά «τραύματα» για την εικόνα της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Ήδη, τα πρώτα πλήγματα σε αυτό το επίπεδο έχουν αρχίσει και καταγράφονται σε κρυφές δημοσκοπήσεις, και κάνουν πολλούς από την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ να χάνουν τον ύπνο τους από την αγωνία των εξελίξεων που μπορεί να δρομολογηθούν με την είσοδο του νέου έτους.

Παραγραφή και με δικαστική βούλα για το Βατοπέδι...

Σε τροχιά παραγραφής των ποινικών ευθυνών για τους πολιτικούς που διώχθηκαν ποινικά από τη Βουλή πριν από μερικές εβδομάδες κινείται πλέον η υπόθεση του Βατοπεδίου.

Σύντομα -πιθανότατα αμέσως μετά τις γιορτές- θα ξεκινήσει το σκέλος της ανάκρισης που αφορά τα πρώην κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ, Ευ. Μπασιάκο, Αλ. Κοντό και Π. Δούκα, και έγκυροι νομικοί κύκλοι προεξοφλούν ότι τόσο ο ανακριτής όσο και το αρμόδιο 5μελές δικαστικό συμβούλιο θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω δικαστική διερεύνηση για αυτούς, καθώς έχει προ πολλού επέλθει παραγραφή για τις κατηγορίες που τους καταλογίζονται.

Γεύματα δυσαρεστημένων στο ΠαΣοΚ

Πληθώρα «συμποσίων προβληματισμού» και πλεόνασμα «θεωριών συνωμοσίας» παρατηρούνται στο ΠαΣοΚ εξαιτίας της φημολογίας ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου ενδέχεται να διαδεχθεί το φθινόπωρο του 2011 τον κ. Μπαν Κι Μουν στο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. 

Το «σενάριο ΟΗΕ» έχει απασχολήσει κορυφαία στελέχη της ομάδας πολιτικού σχεδιασμού της κυβέρνησης και ειδικότερα τον κ. Ι. Ραγκούση και την κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη, αλλά και τον ίδιο τον κ. Γ. Παπανδρέου. Ο υπουργός Εσωτερικών και η επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου διαβεβαιώνουν ότι «δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα». Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επιχείρησε να τερματίσει την επίμονη φημολογία στην πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΟ του ΠαΣοΚ. «Σκοπίμως πολλοί λένε ότι ψάχνω να δραπετεύσω» είπε και εξήγησε ότι τα πολλά ταξίδια του οφείλονται στην ανάγκη υπεράσπισης των συμφερόντων της χώρας. 

Εικασίες διαδοχής

Ο νέος πατριωτισμός

Δεν διαφωνώ καθόλου με όσους πιστεύουν ότι οι ιστορικές στιγμές που ζούμε μπορούν να συγκριθούν με το 1909, το 1922 ή άλλες κρίσιμες καμπές της Νεοελληνικής Ιστορίας. Ολοι μας ψάχνουμε ηγεσία, όραμα, δοκάρια πάνω στα οποία να στηρίξουμε το φρόνημα στις σκοτεινές ώρες που διανύουμε. Οι πολίτες αυτής της χώρας νιώθουν την απελπισία και δεν βλέπουν φως, μοιάζουν με ανθρώπους που βρίσκονται στο επίκεντρο μιας θύελλας, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουροι ότι υπάρχει πυξίδα, καπετάνιος και εντέλει ασφαλής αντίπερα όχθη. Οι απειλές είναι πολλές και είναι αποτέλεσμα δεκαετιών. Η χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει μόνο οικονομικά. Εχει ένα διαλυμένο κράτος, δεν μπορεί να λύσει απλά προβλήματα όπως η διαχείριση των σκουπιδιών, τα πανεπιστήμιά της είναι τραγικά και όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις κάτι σάπιο από κάτω. Ναι, έχετε δίκιο, αν αυτό σκέπτεσθε· και τα μέσα ενημέρωσης έχουν παίξει έναν άθλιο ρόλο, άλλοτε συγκαλύπτοντας και άλλοτε καταγγέλλοντας και φωνασκώντας απλώς για τα νούμερα και τον χαβαλέ...