Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

«Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει σίγουρη κοινοβουλευτική παρουσία»


Σε αντίθεση με την εικόνα που περιγράφεται στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, όπου το νεοσύστατο κόμμα της Δημοκρατικής Συμμαχίας, φαίνεται να μην εξασφαλίζει την είσοδό του στη Βουλή, η πρόεδρός του Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ, εξέφρασε την βεβαιότητα ότι η κοινοβουλευτική παρουσία του κόμματός της είναι δεδομένη.

Η κ. Μπακογιάννη εκτίμησε πως υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο, όμως ακόμη το κίνημά της είναι πολύ νέο. Παράλληλα αναφέρθηκε στην κρίση που διέρχεται ο δικομματισμός, καθώς σε κάθε περίπτωση το άθροισμα των ποσοστών του δεν ξεπερνά το 50%. «Μια μεγάλη μερίδα του κόσμου τηρεί στάση αναμονής. Θα μας κρίνει μελλοντικά», είπε η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

Σε κάθε περίπτωση, η κ. Μπακογιάννη είπε πως δεν είναι απογοητευμένη από τα ποσοστά που φέρεται να κατακτά το κόμμα της, δηλώνοντας συνηθισμένη στους αγώνες.

Αναφερόμενη στο πολιτικό σύστημα, επανέλαβε την άποψη πως δεν κερδίζει από το συγκάλυψη, αλλά αντιθέτως απαξιώνεται. «Για το λόγο αυτό δεν έχω ψηφίσει το νόμο περί ευθύνης υπουργών, τον οποίο θεωρώ λάθος», είπε. Επίσης, υποστήριξε πως τα δύο μεγάλα κόμματα θα έπρεπε να έχουν ανοίξει τους λογαριασμούς τους. «Αν θέλεις να κάνεις κάτι, δεν υπάρχει νόμος που να σε εμποδίζει», δήλωσε η κ. Μπακογιάννη.

Ερωτώμενη αν θα συμμετείχε σε μία πιθανή συγκατοίκηση στην κεντροδεξιά πολυκατοικία, η κ. Μπακογιάννη ήταν κατηγορηματική: «με ενοχλούν τα περί πολυκατοικίας. Κανένας πολιτικός δεν είναι ιδιοκτήτης κανενός διαμερίσματος, πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Είμαστε φορείς ιδεών».

Η συντηρητική Αριστερά...



H βασική αρετή του συντηρητισμού είναι ότι διατηρεί παλαιές συνήθειες σε νέες εποχές. Είναι η καταφυγή σε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει, αλλά μας κάνει να νιώθουμε καλά, ειδικά σε περιόδους που οι ραγδαίες αλλαγές δεν μας επιτρέπουν να καταλάβουμε τι γίνεται. Ετσι οι συντηρητικοί Βρετανοί διατηρούν αναχρονιστικούς θεσμούς σαν τη βασιλεία. Τους θυμίζει τις παλιές εποχές της αυτοκρατορίας, σε έναν κόσμο που άλλαξε και έκανε τη Μεγάλη Βρετανία πολύ μικρότερη.
Το βασικό πρόβλημα του συντηρητισμού είναι ότι διατηρεί παλαιές συνήθειες σε σύγχρονους καιρούς, εις βάρος όμως των απαιτήσεων που δημιουργούν οι νέες εποχές. Κοινωνίες, για παράδειγμα, που κρατούν τις παραδόσεις και τις γυναίκες στο σπίτι το πληρώνουν σε ανάπτυξη. Χάνουν πολύτιμο παραγωγικό δυναμικό από την οικονομία. Μια παράδοση, που κάποτε μπορεί να είχε ευεργετικά αποτελέσματα σε μια κοινωνία (όλες οι παραδόσεις, πριν γίνουν ξόανα, έχουν πίσω τους κάποια χρησιμοθηρία), συνήθως γίνεται τροχοπέδη στην ανάπτυξη – όχι μόνο την οικονομική, αλλά και την κοινωνική.

O Παπανδρέου και η Αριστερά...


Αυτά που είπε ο Γιώργος Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ για την Αριστερά είναι εξόχως αποκαλυπτικά σε ό,τι αφορά στην πολιτική του στρατηγική στη νέα εποχή του... νέου πατριωτισμού, όπως θα έλεγε κι ο ίδιος.
«Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι η ανομία, είναι η ευνομία. Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Είναι η εφαρμογή των κανόνων. Βεβαίως, κανόνων Δικαιοσύνης, κανόνων παντού. Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι να επενδύεις σε μια κοινωνία “μπάχαλο” και να χαίρεσαι με εικόνες καταστροφής και βίας, που τελικά κάνουν και το γύρο του κόσμου. Αριστερά και πρόοδος, είναι να παλεύεις για μια κοινωνία δικαίου, για μια δίκαιη κοινωνία. Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι τα προνόμια για λίγους, είναι τα δικαιώματα για όλους. Αριστερά και πρόοδος, είναι η απόλυτη αφοσίωση στο δημόσιο συμφέρον, στο συμφέρον του πολίτη. Είναι η δημιουργία μιας οικονομίας, που ανοίγει τα φτερά της, λειτουργεί σύμφωνα με κανόνες και δημιουργεί ευκαιρίες για όλους», απεφάνθη ο Γιώργος Παπανδρέου.
Η πρωθυπουργική διάλεξη περί Αριστεράς έχει ως αφορμή τα γεγονότα στη Νομική, η πραγματική της αιτία όμως είναι το Μνημόνιο. Από την ώρα που η πολιτική του Μνημονίου μπαίνει στη φάση της πλήρους εφαρμογής της και οι αριστερές εφεδρείες εκ των πραγμάτων τελειώνουν για το ΠΑΣΟΚ, ο Παπανδρέου στρέφεται στους συντηρητικούς ψηφοφόρους και τους
νοικοκυραίους προκειμένου να κερδίσει από αυτό το χώρο ό,τι χάνει από τα αριστερά.

‘’Φύλλο και φτερό’’ οι λογαριασμοί Βουλγαράκη


Πληροφορίες για όλα τα περιουσιακά στοιχεία του πρώην υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη και της συζύγου του Αικατερίνης Πελέκη ζητεί με επιστολή του στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς το υπουργείο Οικονομικών.
Ζητά να ενημερωθεί (μέσω των φορέων που εποπτεύουν) για την ύπαρξη πάσης φύσεως τίτλων, αξιών, μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων, επενδυτικών στοιχείων, λογαριασμών και μετρητών των παραπάνω προσώπων.
Ακόμη, το υπουργείο προσθέτει ότι διεξάγεται φορολογικός έλεγχος για τις χρήσεις από το 2000 έως και το 2008 στα δύο πρόσωπα, στο πλαίσιο της έρευνας για την υπόθεση του Βατοπεδίου.
Προσθέτει ότι, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έχει δεχτεί ότι η πρόσβαση των οικονομικών επιθεωρητών στις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για τη διενέργεια των ελέγχων είναι νόμιμη, εφόσον υπάρχει νόμιμη εντολή.
Για πολιτική δίωξη κάνει λόγο από την πλευρά του ο υπουργός.
«Είναι προφανές ότι υπόθεση έχει ξεπεράσει τα όρια του ελέγχου και κινείται στην λογική της πολιτικής δίωξης για προφανείς επικοινωνιακούς λόγους. Λυπάμαι πραγματικά!», τονίζει ο κ. Βουλγαράκης.

«Πολιτική αλητεία» το πόρισμα για τη Siemens


Ως το «αθλιοδέστερο κείμενο πολιτικής αλητείας» που έχει κατατεθεί ποτέ στην ελληνική βουλή χαρακτήρισε ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης το πόρισμα για την υπόθεση Siemens.

Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα, ο ανεξάρτητος βουλευτής δήλωσε πως αν κανείς διαβάσει το πόρισμα θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως το πολιτικό σύστημα έχει ανάγκη φύλλου συκής για να κρύψει τη γύμνια του, την αθλιότητα και τον ξεπεσμό του. «Και αυτό το φύλλο συκής του το έδωσε η εξεταστική επιτροπή υπό τον συμπατριώτη μας βουλευτή κ. Βαλυράκη», πρόσθεσε. 

«Διάβασα το πόρισμα λέξη προς λέξη και πρέπει να σας πω ότι έχω 22 χρόνια βουλευτής, έχω συμμετάσχει σχεδόν σε όλες τις εξεταστικές και τις προανακριτικές επιτροπές, όπως λέγονταν παλαιοτέρα, που συστήθηκαν αυτά τα 22 χρόνια, αθλιοδέστερο κείμενο, κείμενο πολιτικής αλητείας, δεν έχει- πιστεύω- κατατεθεί ποτέ άλλοτε στο ελληνικό κοινοβούλιο», σημείωσε μεταξύ άλλων ο κ. Μαρκογιαννάκης σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε σήμερα από τα Χανιά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής αποδεικνύει ότι τα δύο μεγάλα κόμματα θέλησαν να καλύψουν τις δικές τους αμαρτίες και απευθυνόμενος σε όσους τον ενέπλεξαν στην υπόθεση, απάντησε πως δεν θα ησυχάσει αν δεν τους κάνει «να ζητήσουν ταπεινά συγνώμη για την αθλιότητα» που διέπραξαν σε βάρος του.

Από τότε που βγήκε το "πολιτικώς ορθό" χάθηκε το φιλότιμο...


Η πολυτέλεια της μονάδας…, του μεμονωμένου ατόμου, ή ακόμα και των μικρό-παρεών… είναι ότι μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να ανατινάξουν τη λογική τους, να κάνουν μια επιλογή εντελώς αζύγιστη και να υπακούσουν πρωτότυπα στο σύστημα της συναισθηματικής τους καθοδήγησης, με μεγαλειώδη ή θλιβερά αποτελέσματα. Η λογοτεχνία, η ιστορία ακόμα και οι αναμνήσεις του καθενός μας, (όλο και λιγότερο βέβαια όσο μαθαίνουμε να φοβόμαστε), είναι γεμάτες από πρόσωπα που η δράση τους εκτροχιάστηκε, κυλίστηκε άθλια πάνω στο μιλιμετρέ χαρτί…  καθιστώντας τις συντεταγμένες της κατάστασης στην οποία ενεπλάκησαν, άχρηστες παλιογραμμές, χαλασμένους υαλοκαθαριστήρες…
Τα πράγματα βέβαια έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Και η λογική λέει ότι καλώς άλλαξαν. Τώρα, για να κάνει κάποιος μία οποιαδήποτε πράξη από εκείνες που απαιτούν την παλιά εκείνη θέρμη της καρδιάς πρέπει να την υποβάλει πρώτα στο Ειδικό Δικαστήριο της Πολιτικής Ορθότητας. Ο αυθορμητισμός οδηγείται σιδεροδέσμιος ενώπιον του Προέδρου και των Ενόρκων. Τι κάνετε; Γιατί το κάνετε; Πώς θα το κάνετε; Τι εξυπηρετείτε; Ποιοι θα επωφεληθούν; Ποιοι θα βλαφτούν; Ποιοι θα μείνουν ουδέτεροι; Ποιοι θα φανατιστούν; Στο μεταξύ ο αυθορμητισμός έχει αρνηθεί τον εαυτό του κι ορκίζεται ότι θα γίνει στο εξής άγαλμα αυτοσυγκράτησης.