Ποιός δεν συνεργάζεται, Ντόρα?

Αλέξανδρος Ηλιόπουλος : "Αυτό που  πρέπει να καταλάβει είναι αυτό που διαπιστώνουμε και εμείς καθημερινά. Οτι ο κόσμος ψηφίζει με συναισθηματικά κριτήρια και θέλει να νιώσει μια εμπιστοσύνη στο πρόσωπο που θα είναι επικεφαλής σε μια νέα προσπάθεια. Αυτό το πρόσωπο δεν μπορεί να είναι η Ντόρα. Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στο κοινό, πως να το κάνουμε;"Mε το ζόρι; 

Πριν περάσω στο ψητό θα ήθελα να υπενθυμίσω στους αναγνώστες πως η Δράση με την Φιλελεύθερη Συμμαχία, συνεργάζονται πλέον προς μια κοινή εκλογική κάθοδο και έχουν πολλάκις καλέσει όλα τα φιλελεύθερα μέτωπα να συνεισφέρουν σε αυτή την προσπάθεια.

Η απόφαση για συνεργασία, δεν ήταν κάτι που προέκυψε απο την μια στιγμή στην άλλη. Θυμίζω πως όταν δημιουργήθηκε η Δράση το 2009, κάποια μέλη της ΦΙΣ μετακόμισαν εκεί και υπήρξαν αρκετές εντάσεις μεταξύ αυτών και μερικών δικών μας.  Οι σχέσεις των 2 κομμάτων δεν ήταν καλές απο την αρχή και  το ίδιο κλίμα συνεχίστηκε μέχρι το καλοκαίρι του 2010 όταν και αποφασίσαμε να αφήσουμε τις διαφορές μας στην άκρη και να δημιουργήσουμε απο κοινού την Δημοτική Κίνηση «Πορτοκαλί». Το Πορτοκαλί όπως ίσως γνωρίζετε, με επικεφαλή τον Τάσο Αβραντίνη (Αντιπρόεδρο της Δράσης και πρώην Αντιπρόεδρο της ΦΙΣ) υποστήριξε τον Καμίνη στις Δημοτικές Εκλογές. Συνεργαστήκαμε δηλαδή με ΠΑΣΟΚ, ΔημΑρ και Οικολόγους, διατηρώντας την δική μας αυτοτέλεια. Για την ιστορία αναφέρω πως αυτή τη στιγμή ο Αβραντίνης είναι Αντιδήμαρχος Αθηναίων και Πολεοδομίας. Ναι, ο επικεφαλής του Πορτοκαλί, του 2% του συνδιασμού Καμίνη!

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί διαβάζω το άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη στην Καθημερινή η οποία μιλάει για άτομα τα οποία θέλουν τον «φορέα» τους βρέξει-χιονίσει κι ας ξέρουν ότι δεν έχει καμιά προοπτική να μπει στη Βουλή και να συντελέσει σε κάποια αλλαγή.

Φαντάζομαι πως απο την στιγμή που απευθύνεται σε όλους όσους λένε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα με αυτήν αναφέρεται και σε εμάς. Τουλάχιστον αυτό εισπράττω και απο ορισμένα μέλη της τα οποία γράφουν σε διάφορα κοινωνικά δίκτυα για την ανάγκη συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου.

Δεν έχω καταλάβει ποιός αρνήθηκε απο εμάς  στην Ντόρα συνεργασία. Και πότε; Προσωπικά, πριν μόλις 3 μήνες, σαν τότε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της ΦΙΣ βρέθηκα σε αρκετές συναντήσεις με εκπροσώπους άλλων κομμάτων (Δράση, Δημιουργία Ξανά, Δημοκρατική Συμμαχία και Δημοκρατικοί) με θέμα την συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου. Στις συναντήσεις αυτές ήταν όλοι παρών. Όλοι αναγνωρίσαμε την ανάγκη να γίνει μια μεγάλη, ενιαία και σοβαρή προσπάθεια η οποία κατα τη γνώμη μου πρέπει να έχει σαν στόχο την απόσπαση διψήφιου αριθμού στις εθνικές εκλογές γιατι 1) υπάρχει χώρος για να γίνει αυτό με προσεκτικές κινήσεις και 2) ένας μονοψήφιος αριθμός δεν θα φέρει την αλλαγή που όλοι θέλουμε.

Στις συναντήσεις αυτές ο Πρόεδρος της ΦΙΣ, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, κάλεσε ανοιχτά όλα τα παρευρισκόμενα μέρη, να συσπειρωθούν μαζί μας στην κοινή εκλογική κάθοδο. «Ελάτε μαζί μας, οχι σαν δεύτεροι η σαν τρίτοι, οχι απο κάτω μας, ούτε απο πάνω μας, αλλά σαν ισότιμοι», ήταν τα λόγια του. Το κάλεσμα για συνεργασία έγινε απο τη μεριά μας.

Οι συζητήσεις αυτές προχώρησαν και στο μεγαλύτερο κομμάτι τους ήμουν παρών. Μεταφέρω λοιπόν κάποιες πληροφορίες για να μην έχουν αυταπάτες οι ομοιδεάτες μου και βγάζουν λάθος συμπεράσματα.

Απο την πλευρά της ΔΗΣΥ, και απο την πρώτη στιγμή, οι Θοδωρής Σκυλακάκης, Δημήτρης Ζαφειριάδης και Δημήτρης Κατσούδας ( ο οποίος ερχόταν στις επόμενες συναντήσεις) κινήθηκαν σε ένα κλίμα «επίθεσης φιλίας» προς τους υπολοίπους, συνδιάζοντάς το με μια μακροσκελή πολιτική ανάλυση η οποία είχε πάντα τελικό στόχο να μας δημιουργήσει με ευγενικό τρόπο την εντύπωση οτι η Ντόρα είναι, δυστυχώς η ευτυχώς, η μόνη λύση και πρέπει να την ακολουθήσουμε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Κο Σκυλακάκη να μιλάει για «την αναγκαιότητα ανάμειξης των καλών στοιχείων του παλαιού με τα καλά στοιχεία του καινούργιου», θυμάμαι τον Κο Κατσούδα να μιλάει για την Ντόρα «που βγαίνει στο εξωτερικό και μαζεύονται γύρω της όλοι οι ξένοι δημοσιογράφοι , ενώ την ίδια στιγμή ο Σαμαράς είναι μόνος του σε άλλο δωμάτιο», για το οτι στην ΔηΣΥ έχουν φτιάξει ένα «πολύ καλό μηχανισμό με πολλά αξιόλογα στελέχη σε όλη την Ελλάδα» κλπ κλπ.

Οι εκπρόσωποι  της «Δημιουργίας Ξανά» Θάνος Τζίμερος και Άγης Βερούτης, μαζί με τους Δημοκρατικούς (οι οποίοι συνεργάζονται εκλογικά -  Οι Δημοκρατικοί θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια του «Δημιουργία Ξανά») ευγενικά προσπαθούσαν να μας πουν οτι η λύση είναι να διαλύσουμε όλοι τα κόμματά μας και να έρθουμε κάτω απο τη «Δημιουργία Ξανά».  Μάλιστα ο Θάνος Τζίμερος το είπε και ανοιχτά στο Συνέδριο της ΦΙΣ και υπάρχει και το σχετικό βίντεο. Ταυτόχρονα η γραμμή τους ήταν πως δεν πρέπει να αναμιχθεί καθόλου το παλαιό με το καινούργιο (αναφερόταν στην Ντόρα – οχι απαραίτητα, πιστεύω, στην ΔΗΣΥ).

Εμείς απο την δική μας πλευρά μιλήσαμε (και συνεχίζουμε να μιλάμε) για την ανάγκη συνένωσης του φιλελεύθερου χώρου σε ένα συνασπισμό κομμάτων, με την ταυτόχρονη διατήρηση της αυτοτέλειας του κάθε κόμματος και την ανάδειξη ενός επικεφαλή ο οποίος θα εκπροσωπεί στα μάτια του κοινού το «καινούργιο». Δεν λέμε κάτι που μας βγαίνει απλά απο το κεφάλι. Εμείς το έχουμε δοκιμάσει στην πράξη. Το ζούμε! Ο συνασπισμός κομμάτων είναι κάτι που αφήνει όλους ικανοποιημένους. Είναι η τέλεια αποδοχή της διαφορετικότητας του διπλανού μας ο οποίος συμμετέχει μεν σε μια κοινή προσπάθεια για την διάδοση ιδεών στις οποίες πιστεύουμε όλοι, αλλά έχει ταυτόχρονα το δικό του σπίτι απο το οποίο εκφράζει τις δικές του αποκλίσεις.

Τους συνασπισμούς κομμάτων δεν πρέπει να τους κρίνουμε με τις εμπειρίες του παρελθόντος. Η κοινωνία στις μέρες μας αλλάζει, ωριμάζει και απομαζικοποιείται. Οι συνασπισμοί σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι πλεονέκτημα και οχι μειονέκτημα. Ειδικά όταν έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους.

Ζητάμε λοιπόν να ιδρυθεί το «Πορτοκαλί» των Εθνικών Εκλογών. Ζητούμε ένα συνασπισμό φιλελευθέρων κομμάτων ο οποίος θα αποκτήσει ένα όνομα  και κάτω απο τον οποίο θα συσπειρωθούν όλα τα φιλελεύθερα κόμματα, με το καθένα απο αυτά να διατηρεί την δική του αυτοτέλεια και λόγο.

 Ο μόνος όρος ο οποίος θέσαμε και θέτουμε, είναι να μην είναι επικεφαλής η Ντόρα Μπακογιάννη σε αυτή την προσπάθεια διότι έχει στιγματιστεί άσχημα απο το κοινό. Κάτι για το οποίο φταίει η ίδια και είναι δικό της πρόβλημα.  

 Αυτό που  πρέπει να καταλάβει είναι αυτό που διαπιστώνουμε και εμείς καθημερινά. Οτι ο κόσμος ψηφίζει με συναισθηματικά κριτήρια και θέλει να νιώσει μια εμπιστοσύνη στο πρόσωπο που θα είναι επικεφαλής σε μια νέα προσπάθεια. Αυτό το πρόσωπο δεν μπορεί να είναι η Ντόρα. Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στο κοινό, πως να το κάνουμε; Mε το ζόρι;

 Δεν έχω διαπιστώσει προσωπικά, απο την πλευρά της ΔΗΣΥ διάθεση υποχώρησης σε αυτό το θέμα. Μάλιστα, αμφιβάλλω, διαβάζωντας το κείμενο της Ντόρας  εάν πραγματικά  εννοεί τα ίδια πράγματα με εμένα όταν μιλάει για μεταρρυθμιστικό μέτωπο. Μπορεί να χρησιμοποιεί την λέξη «συνασπισμός», αλλά έτσι όπως το διαβάζω, και λαμβάνοντας υπόψιν όσα αποκόμισα απο τις συναντήσεις των 5 κομμάτων, καταλαβαίνω πως ουσιαστικά θέλει να συσπειρωθούν όλοι κάτω απο την ΔΗΣΥ με αρχηγό την ίδια. Αυτά να τα βλέπουν οι δικοί μας οι οποίοι ακόμη ελπίζουν πως θα επιτευχθεί μια λύση. Δεν ξέρω αν η δική μου συναισθηματική νοημοσύνη είναι τόσο διαφορετική απο των υπολοίπων και καταλαβαίνω διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν βλέπω να πραγματοποιείται κάποια συνεργασία στην οποία η Ντόρα δεν θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και είναι καιρός να το καταλάβουμε εμείς στην Δράση και στην ΦΙΣ. Ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς έκαναν πολύ λιγότερο καιρό για να τα βρουν μεταξύ τους στο θέμα Παπαδήμου, εμείς 4 μήνες το συζητάμε και ακόμη να κάνουμε έστω και ένα βήμα μπροστά. Εμείς δεν θέλουμε την Ντόρα αρχηγό, αυτή θέλει να είναι αρχηγός των πάντων. Μην το κουράζουμε, δεν θα γίνει.

Μα δεν υπάρχει άλλος ηγέτης, λένε κάποιοι. Προσωπικά μπορώ να προτείνω καποια άτομα τα οποία με την κατάλληλη τηλεοπτική προβολή μπορούν να βγουν μπροστά. Αλλα μην έχετε αυταπάτες. Νομίζετε πως ακόμη και αν  βρίσκαμε κάποιον καλό, υπήρχε περίπτωση να τον δεχτεί ποτέ η Ντόρα για επικεφαλή; Εδώ αμφιβάλλω αν δέχεται καλά καλά συνασπισμό!

Για τον ηγέτη θα ήθελα να πω κάτι εν συντομία χρησιμοποιώντας ποδοσφαιρικούς όρους. Μην ψάχνετε όλοι τον "Μαραντόνα" της πολιτικής. Δεν χρειάζεται να έχεις τον Μαραντόνα για να πάρεις το πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής. Το απέδειξε περίτρανα η Ουρουγουάη προσφάτως. Μπορείς να πάρεις μια χαρά το πρωτάθλημα με παίκτες τύπου Φορλάν. Μην ψάχνετε λοιπόν τον WOW ηγέτη  ο οποίος θα έρθει απο το "υπερπέραν" και θα μας απαλλάξει απο την μιζέρια μας. Όσοι το κάνετε, να κόψετε τις παιδικές ταινίες.

Και ενώ η Δράση με την  ΦΙΣ έχουν εμπράκτως δείξει μέσω του Πορτοκαλί  το πνεύμα συνεργασίας τους με άλλα κόμματα, τα οποία δεν είναι καν φιλελεύθερα, ενώ έχουμε καθίσει στο ίδιο τραπέζι και συζητούμε με όλες τις φιλελεύθερες δυνάμεις, εγκαλούμαστε σε «απολογία» απο την Ντόρα και μερικά στελέχη της για μη διάθεση συνεργασίας, για εγωισμούς, περιχαράκωση κλπ.

Ας βγάλει λοιπόν ο κάθε Φιλελεύθερος τα συμπεράσματά του. Ας διαπιστώσει ποιός είναι ειλικρινής και ποιός υποκρίνεται.

Πηγή :  Αλέξανδρος Ηλιόπουλος - Liberals' Cafe - http://libcafe.ning.com/profiles/blog/list?tag=%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%97%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82