Η μοναδική επιλογή

Συμμεριζόμαστε το αίσθημα ανακουφίσεως που δημιούργησε η προοπτική επιμηκύνσεως της αποπληρωμής του δανείου, το οποίο άρχισε να εισπράττει η χώρα στο πλαίσιο του Μνημονίου για τη «διάσωση της ελληνικής οικονομίας». Η εξέλιξη αυτή ανέδειξε βεβαίως πόσο ανύπαρκτη υπήρξε η διαπραγμάτευση του όλου θέματος από την κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Αγνωστο είναι επίσης το μέγεθος της επιπλέον επιβαρύνσεως που θα προκύψει με τη νέα ρύθμιση.

Εγκληματική εμμονή σε επικοινωνιακές πρακτικές, που έχουν ξεπερασθεί εκ των πραγμάτων, πολιτική απειρία υπουργών οι οποίοι ουδεμία σχέση είχαν πρακτικώς με την οικονομία και θεωρητικολογούσαν επί παντός του επιστητού, είχαν ως αποτέλεσμα τη συνομολόγηση δέσμης μέτρων, που απλούστατα οδηγούν σε διαρκή ύφεση και πλήττουν κατ’ εξοχήν τη μεσαία τάξη - επιχειρηματική και υπαλληλική.

Η επιμήκυνση του χρέους –επιθυμητή και ανακουφιστική υπό τις παρούσες συνθήκες– έχει ως συνέπεια την επιμήκυνση της περιόδου λιτότητος και υφέσεως. Η νέα τάξη πραγμάτων που προσπαθεί να προωθήσει η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ δεν θα έχει τον χαρακτήρα του εφήμερου, όπως ευελπιστούν διάφοροι, αλλά θα επιβάλει τελικώς την σιδηρά πειθαρχία στην Ευρωζώνη.

Το γεγονός ότι μετά την Ελλάδα κατέφυγε στον μηχανισμό στηρίξεως η Ιρλανδία, και πιθανότατα θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία, η Ισπανία και άλλα ενδεχομένως κράτη της Ευρωζώνης, των οποίων η οικονομική κατάσταση δεν είναι υγιής, αν και επί του παρόντος δεν έχουν στοχοποιηθεί από τις αγορές, αίρει το αίσθημα της φρικτής μοναδικότητος, που ως τώρα χαρακτήριζε τη χώρα. Η αθλιότης έχει ανάγκη συντροφιάς· τη μοναξιά μπορεί να την αντέξει ο πλούτος.

Επειδή λοιπόν η κατάσταση παραμένει κρισιμότατη και πιθανότατα θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον, επειδή η κοινωνική δυσαρέσκεια θα αυξάνεται, επειδή η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα θα μειώνεται διαρκώς και επειδή η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά χαρακτηρίζεται από επαγγελματισμό και επάρκεια, θα πρέπει ένα πράγμα να καταστεί απολύτως σαφές. Η Ελλάς ανήκει στο ευρωπαϊκό σύστημα. Δεν υπάρχει «αμερικανική» επιλογή στα θέματα που αφορούν την οικονομία, δεν υπάρχει «κινέζικη» επιλογή ή όποια άλλη. Υπάρχει μόνον η ευρωπαϊκή επιλογή, τουλάχιστον προς το παρόν, όσο δυσάρεστη και εάν είναι.

Πηγή : kathimerini.gr