Τα κόμματα επιχειρήσεις;

Η ανακοίνωση του υπουργού Εσωτερικών κ. Ραγκούση είναι γνωστή: Μέχρι το Μάρτιο θα έχει κατατεθεί στη Βουλή και θα έχει ψηφιστεί ένας νόμος, ο οποίος, πράγματι, θα προστατεύει την τιμή του πολιτικού κόσμου.
Σύμφωνα με την υπουργική ανακοίνωση, τρεις θα είναι οι κυριότεροι άξονες της νομοθετικής αυτής πρωτοβουλίας που προαναγγέλλει η κυβέρνηση:
Πρώτο: Να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο το περιβόητο "πόθεν έσχες", το οποίο έχει υποβαθμιστεί σε κούφιο σύνθημα.
Δεύτερο: Να μειώσει τη χρηματοδότηση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να μην προκαλείται το κοινό αίσθημα από τα τεράστια ποσά που δαπανούν σήμερα για τα επικοινωνιακά τους. Και,
Τρίτο: Να υποχρεώσει τα κόμματα να τηρούν για τα έσοδα και τα έξοδά τους βιβλία τρίτης κατηγορίας, ώστε ανά πάσα στιγμή να είναι δυνατός ο έλεγχος.
Το θέμα, βεβαίως, είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και από εκείνα που επιφέρουν πόλωση. Στο ένα πόλο συσπειρώνονται εκείνοι που πιστεύουν ότι, πράγματι, θα συμβάλλει η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία στην αποκατάσταση του κύρους και της τιμής του πολιτικού κόσμου. Και στον αντίθετο πόλο αντισυσπειρώνονται εκείνοι που είναι πεπεισμένοι ότι ένας παρόμοιος νόμος θα δημιουργήσει περισσότερα και οξύτερα προβλήματα από εκείνα τα οποία θα λύσει...

Και για μεν τον πρώτο ("πόθεν έσχες") και το δεύτερο άξονα ("μικρότερη χρηματοδότηση κομμάτων") θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει, διότι και η σημερινή υποκρισία του "πόθεν έσχες" ενοχλεί και οι κομματικές σπατάλες ("δημοσία δαπάνη") εξοργίζουν.
Για τον τρίτο άξονα, όμως - τα βιβλία τρίτης κατηγορίας; Εδώ, τα πράγματα δυσκολεύουν και ευλόγως τίθεται το ερώτημα:
- Είναι τα κόμματα επιχειρήσεις;
Σίγουρα - σιγουρότατα, όχι. Ενώσεις πολιτών είναι, που επιδιώκουν πολιτικές παρεμβάσεις στη δημόσια ζωή από μία απλή ανακοίνωση στα ΜΜΕ, μέχρι την άσκηση της εξουσίας.
Και μπορεί, φυσικά, μέσω των κομμάτων, κάποιοι αετονύχηδες να θησαύρισαν, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα.
Διότι και δικαστές μπορεί να θησαύρισαν, μέσω της Δικαιοσύνης, και αξιωματικοί, μέσω του Στρατεύματος και υπουργοί, μέσω της Κυβέρνησης, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι επιχειρήσεις η Δικαιοσύνη, το Στράτευμα ή η Κυβέρνηση.
Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι επιχειρήσεις. Και, άρα, δεν μπορεί να διέπει τη λειτουργία τους το καθεστώς που διέπει τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Οσο δε για τη διαφάνεια -στο όνομα της οποίας μεθοδεύεται αστυνόμευση της πολιτικής ζωής- αυτή αφορά την κυβέρνηση (την εκάστοτε κυβέρνηση) και όχι τα κόμματα. Τα οποία, εφόσον δεν είναι κυβέρνηση, δύνανται να διαχειρίζονται κατά το δοκούν, τα του οίκου τους.
Και όταν γίνουν κυβέρνηση, λογοδοτούν για τη διαχείριση των κοινών.

Πηγή : Χρήστος Θεοχαράτος - adesmeytos.gr